Voor mij (en Rock) de mooiste, prettigste, fijnste houding om borstvoeding te geven. Liggend op m'n zij genietend van dit mooie mensje wat zich zo eigen ontwikkelt.
Je zal maar een zoon op de wereld zetten met dezelfde drang naar vrijheid en onafhankelijkheid als jij ...
Dan is in de armen liggen van mama terwijl je eet maar benauwend.
In deze houding kan Rock zelf bepalen in welk tempo hij eet, hij is 'eigen baas'. Ik kan hem niet te strak of te los vasthouden, hij kan bewegen zoals hij wil. Ik begrijp dat wel.
Terwijl hij ligt te eten kan ik hem observeren en vanavond zie ik zijn proces voordat hij in slaap valt; even een slokje tietievoer, een likje van zijn tenen, een aai over z'n blote bast en weer een slokje. Spartelt met z'n benen in de lucht en met z'n handen z'n lijf verkennend realiseer ik me dat het eigenlijk belangrijk voor 'm is om af en toe even naakt te spelen. Op die manier krijgt hij de kans z'n lichaam te leren kennen. Ik zie 'm nu grijpen naar z'n luier, hij ligt eraan te pielen en ik zie en voel hoe onnatuurlijk dat ding eigenlijk is. "Daar zou ik toch m'n piemel moeten voelen?". Je hoort 't 'm haast denken.
Dus, de matras-bescherm-dingen van de bevalling moeten maar weer naar voren komen, dan maakt het niet uit als meneertje de boel onder piest en kakt tijdens z'n naakte uurtje .
Je leert zoveel van gewoon kijken naar kinderen, mensen eigenlijk. Gewoon stil kijken.
With love