Seksueel misbruik

Het is kwetsbaar, en toch voel ik de behoefte om er over te schrijven.
Het ligt gevoelig, en toch ga ik het aan, met een hart kloppend in mijn keel.
Ik kijk geen nieuws, volg hier niets van, en toch vinden de berichten over seksueel misbruik mij. Het raakt hoe de rollen verdeelt zijn, het is oneerlijk. Zowel vrouwen als mannen worden in een hoek geduwd waar we in onmacht en pijn staan.
Een plek waar we alleen uitkomen als we verantwoordelijkheid nemen voor ons individuele aandeel.

Het is een hoek van de driehoek slachtoffer, dader en helper. Deze driehoek ligt over elke laag van bewustzijn; individeel, samen en het grote geheel.
Veel vrouwen voelen zoveel pijn dat ze de mannen in de hoek van daderschap houden, en mannen houden de vrouwen in de hoek van slachtoffer door boos te zijn. En dan zijn er nog de mensen die anderen zielig vinden en gaan helpen. Dit houd in stand wat er is.

Echter kan het anders!
Deze driehoek kan transformeren! Slachtoffer wordt creator, dader wordt de gezonde krijger en de helper word getuigen/spaceholder.
Om tot deze transformatie te komen is het belangrijk om verantwoordelijkheid te nemen. Beginnen op de eerste laag van bewustzijn. Jij en ik als individu, wat raakt mij zo? Waarom doet het me pijn? Wat doe ik om deze destructieve driehoek in stand te houden? Hoe kan ik opstaan uit de as? Dit geld voor man en vrouw.

Ik weerhield mezelf van genot, ik weerhield mezelf van volledig mijn sensualiteit omarmen. Wanneer ik dit doe ontzeg ik mezelf overvloed en creative life force energie. "I am turning the tables" ik kijk in de spiegel en zoek op wat er gebeurd in mijzelf. Ik vind wat ik nodig heb om dit te helen en transformeren. Gisteren vroeg ik mijn lief of ik dit genot, deze sensualiteit mocht dansen voor hem. Met hem als getuigen van mijn openen naar genot, zonder verwachtingen. Hem als gezonde mannelijke energie, vanuit liefde en bescherming. Het was prachtig, krachtig. Het was kwetsbaar. Ervaren dat ik dit volledig mag uitdragen zonder dat daar gevolgen aan vast hoeven zitten, wat een bevrijding.

Wat nou als we dit met elkaar voor elkaar krijgen in het groter geheel? Door bij jezelf te beginnen, door jezelf vragen te stellen.
Wauw.. wat een boost van vrede zal er dan door het universum gaan. Wat een schoonheid zal er op de aarde ontluiken.
Het is een kwetsbaar onderwerp, waar veel pijn op ligt, waar veel schaamte is.
Een onderwerp waar ik compassie voel, en ja, ook ik, wordt soms in pijn geraakt.
Mijn verlangen om in vrede met elkaar te leven is zo groot, dat ik graag mijn licht schijn hierop en ik hoop anderen te kunnen inspireren.

With love