Priesteres van het Orakel
Een brug naar  antwoorden 

Imbolc; veranderende energie

Maandag zaten we in de auto onderweg naar Guarda. Eén keer in de week doen we grote boodschappen. Het is een klein uur rijden door het prachtige ruige landschap van de regio waar we wonen.
In onze nieuwe, robuuste 4x4 met zonnebril op m'n kop genoot ik van de zon die door het open dakraam scheen en brandde op m'n huid. De kleur van het landschap was intens en ik realiseer me dat ik voel dat de energie veranderd. Het veranderd in mij en naast me en om me heen. De lente hangt in de lucht. Imbolc doet haar intrede. Je kunt het zien, voelen en ruiken, het is haast tastbaar.
Je voelt de verademing door het land trekken, de diepe donkerte is voorbij.
We krijgen weer zin om dingen te doen (oke, die zin is er de hele tijd maar de energie werkt niet zo mee als je veel gedaan wil krijgen tijdens de winterse vertraging).
Het zeil op het dak van de schuur dat lekkage voorkomt mocht, nadat er vorige week met hevige wind stenen over het dak rolde, weer strak gelegd worden.
De bloembollen die we vanuit Nederland van vrienden en familie hebben gekregen wilde, onder leiding van de fairy's, die ons lieten weten waar, geplant worden in de FairyForest.
We hebben de Fairy's maar wel even gevraagd of ze wilde helpen bij de groei en bloei aangezien we volgens Nederlandse begrippen véél te laat zijn.
Maar hey! We zijn in Portugal, dus gewoon proberen!
We genieten van de intreden van Imbolc. Het is een wat lichtere energie, wat fijn is op een plek waar al je 'growthedges' vergroot worden.

With Love